การควบคุมกระแสลม

ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น มีวิธีการควบคุมการไหลมากมาย ขึ้นอยู่กับประเภทของเครื่องอัดอากาศหรือปั๊มลม ความผันแปรของแรงดันที่ยอมรับได้ ความผันแปรของการใช้อากาศ และการสูญเสียพลังงานที่ยอมรับได้ การใช้พลังงานคิดเป็นประมาณ 80% ของต้นทุนตลอดอายุการใช้งานของอากาศอัด ซึ่งหมายความว่าต้องเลือกระบบควบคุมอย่างระมัดระวัง สาเหตุหลักคือความแตกต่างอย่างมากในประสิทธิภาพการทํางานโดยทั่วไปในแง่ของประเภทหรือผู้ผลิตเครื่องอัดอากาศหรือปั๊มลม

ในสถานการณ์ที่เหมาะสมที่สุด ความจุเต็มที่ของเครื่องอัดอากาศหรือปั๊มลมสามารถจับคู่กับการใช้อากาศได้อย่างแม่นยํา เช่น โดยการเลือกอัตราส่วนการส่งผ่านของกระปุกเกียร์อย่างระมัดระวัง (เนื่องจากเป็นสิ่งที่มักใช้ในการใช้งานในกระบวนการ) การประยุกต์ใช้งานหลายอย่างจะควบคุมด้วยตนเอง กล่าวคือ แรงดันที่เพิ่มขึ้นจะสร้างอัตราการไหลที่เพิ่มขึ้น และส่งผลให้ระบบมีเสถียรภาพ ตัวอย่างได้แก่ ระบบลําเลียงแบบนิวแมติก การป้องกันน้ำแข็ง ระบบทําความเย็น ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ในการใช้งานส่วนใหญ่ อัตราการไหลจะต้องได้รับการควบคุม โดยปกติแล้วจะดําเนินการโดยใช้อุปกรณ์ควบคุมที่รวมอยู่ในเครื่องอัดอากาศหรือปั๊มลม

ระบบควบคุมมีอยู่สองกลุ่มหลัก ได้แก่

การควบคุมอัตราการไหลอย่างต่อเนื่องเกี่ยวข้องกับการควบคุมมอเตอร์ขับเคลื่อนหรือวาล์วทางเข้าอย่างต่อเนื่องตามความผันแปรของแรงดัน ผลลัพธ์ที่ได้มักจะเป็นความผันแปรของแรงดันเพียงเล็กน้อย (0.1 ถึง 0.5 บาร์) ขึ้นอยู่กับการขยายของระบบควบคุมและความเร็วในการควบคุม

การควบคุมการโหลด/การถ่ายโหลดเป็นวิธีการควบคุมที่พบบ่อยที่สุด และเกี่ยวข้องกับการยอมรับความผันแปรของแรงดันที่มากกว่าเล็กน้อยระหว่างค่าขีดจํากัดสองค่า ซึ่งจะเกิดขึ้นโดยการหยุดอัตราการไหลอย่างสมบูรณ์ที่แรงดันสูงขึ้น (การถ่ายโหลด) และกลับมาใช้อัตราการไหลอีกครั้ง (การโหลด) เมื่อแรงดันลดลงถึงค่าขีดจํากัดต่ำสุด ความผันแปรของแรงดันขึ้นอยู่กับจํานวนรอบการโหลด/การถ่ายโหลดที่อนุญาตต่อหน่วยเวลา แต่โดยปกติจะอยู่ในช่วง 0.3 ถึง 1 บาร์

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการควบคุมเครื่องอัดอากาศหรือปั๊มลมแบบไดนามิก

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการควบคุมเครื่องอัดอากาศหรือปั๊มลมแบบขับเคลื่อน